Vorige week woensdag, donderdag en vrijdag heeft Joëlle de prednison kuur gehad. Op wat kleine onhebbelijkheden na is dat vrijwel vlekkeloos verlopen. Ze had er aanvankelijk niet zoveel last van, behalve dat ze er wat onrustig van werd.
Helaas werd ze in de loop van deze week ziek. Dinsdag begon de koorts. Deze bleef oplopen tot boven de 40 graden. Daarbij slijmvorming (spugen), benauwdheid en algehele malaise. Omdat ze net een opname achter de rug had hebben we contact gezocht met de kinderarts in Utrecht, en een paar dagen contact gehouden. Met paracetamol ging het nog, maar het probleem ging niet over. In tegendeel, het werd erger.
Gistermiddag moesten we komen, het duurde te lang en de koorts was te hoog. Joëlle was ook echt ziek, gaf ook signalen van pijn. Na een snel onderzoek (bloed, urine) is ze opgenomen op afdeling Dolfijn. Daar ligt ze nu nog. We weten niet precies wat er aan de hand is. Er zitten ontstekingswaarden in het bloed. Ze krijgt antibiotica.
Vanmorgen was de slijmvorming al iets minder. Ze is nog wel ziek. We hopen dat de koorts snel wat gaat zakken, en dat ze weer mee naar huis mag. Dit is wel een wat onverwachte wending van de meivakantie…
Of de prednison gewerkt heeft weten we niet, dat wordt middels een EEG waarneembaar over twee maanden (na 3 behandelingen). Of de prednisonkuur de reden is van het ziekzijn… het verzwakt de weerstand. Dus het staat wel met elkaar in verband. Maar waarschijnlijk heeft ze een bacterie of een virus erbij opgelopen. Nogmaals, we hopen dat ze snel weer opknapt zodat we een vervolg kunnen geven aan de geplande invulling van de meivakantie. Als ze uit het ziekenhuis wordt ontslagen zullen we dat hier even melden.